Empatia od najmłodszych lat

Poznanie własnego dziecka

Na ławce w parku siedzi matka z dzieckiem. Nagle dziecko zaczyna płakać, a matka zupełnie nie reaguje. Przyglądają się tej sytuacji ludzie siedzący obok i przechodnie. Dziecko dalej płacze. Czym przejawia się brak reakcji matki? Brakiem empatii? Czy istnieje coś takiego jak brak wrażliwości wobec własnego dziecka? Według badań psychologicznych empatia rodzi się już od niemowlęcych czasów przez odpowiedni stosunek rodzica do dziecka. Brak reakcji lub zdenerwowanie dziecko odczuwa jako nie możność okazywania uczuć i słabości bo odczytuje komunikat : Skoro matka nie reaguje to znaczy że nie powinnam okazywać słabości. Zatem empatia jest do nauczenia od najmłodszych lat. W wieku dwóch lat dziecko rozumie że ból innego dziecka to nie jego ból. psychologowie radzą, by uczyć dzieci empatii poprzez wskazywanie krzywdy jaką dzieci wyrządziły innym dzieciom. Przykładowo uderzyło dziecko w parku, matka powinna wytłumaczyć dziecko, że źle zrobiło i że to inne dziecko doznało krzywdy. Od najmłodszych lat należy zwracaC uwagę na empatyczny stosunek człowieka do innych.